2 verschillende levens

Toen ze uiteindelijk bij de lobby aan kwamen keek hij alleen naar de lege plek op de bank waar hij ging zitten, naast Nanaho. Stilletjes volgde hij het gesprek tussen Nanaho en Zack voordat hij Nanaho aan keek. "Dus je kiest een bed boven het tegen mij aan slapen op een bank?" Haalde hij een wenkbrouw op.

Ze lachte zacht door wat Lucas tegen haar zei. 'Ik heb nu geen last van m'n rug.' zei ze. 'In de trein had ik dat wel.' Er stond toch wel een klein grijnsje op haar gezicht als teken dat ze hem wat zat te plagen. Ze ging tegen hem aanzitten en rustte haar hoofd tegen zijn schouder.

toen hij uiteindelijk met Rue en met Elza het hotel in liep, de lobby in, liep hij bijna tegen iemand op. Hij was met Rue naar een zaakje gegaan om te kijken voor onderdelen en gereedschap voor de Denliner. Onder weg waren ze Elsa nog tegen gekomen die met hun mee gerug naar het hotel ging. Ryotaro keek naar de groen harige oersoon tegen wie hij was op gelopen. De persoon was op de grond gevallen en een roze harig meisje keek hem aan. "Het spijt me, ik had Kanon moeten waarschuwen," zei ze voordat ze haar de persoon recht op hield. "Nee, het is mijn schuld, ik had hem niet gezien," zei Ryotaro maar zodra het roze harige meisje, de groen harige persoon overeind geholpen had, zag hij het pas. De capuchon had de persoon's gezicht zo verborgen, dat hij niet gezien had dat het eigenlijk een meisje was. "Hem'?" Herhaalde het groen harige meisje hem, "eerst loop je me om ver, er nu zie je me aan voor een jongen?!" Riep ze door de lobby

Ryotaro kwam weer binnen en liep per ongeluk tegen iemand aan. Alleen dat meisje begon een hele scene in de lobby door te schreeuwen. Wat verbaasd keek ze ernaar en toen wat zorgelijk naar Lucas. Zich afvragend of ze Ryotaro moesten helpen, maar toen zag ze Zack opstaan en er naartoe lopen. Ze bleef dus maar zitten.


Met een zucht stond hij op door wat zich nu in de lobby afspeelde en liep ernaartoe. 'Ik weet zeker dat het niet expres ging.' zei hij en keek het meisje met de donkergroene haren aan. Een klein glimlachje stond er op z'n gezicht om het meisje te laten merken dat zijn woorden niet boos bedoeld waren. Hij was Ryotaro te hulp gekomen doordat hij best medelijden met de man had. De man kon hier ook niets aan doen. Het leek Zack sterk dat Ryotaro het expres gedaan zou hebben.

Hij keek even op toen de rust in de lobby werd verstoord door een luid geschreeuw. Het eerste moment lukte hethem om het te negeren, tot hij de stem van zijn groodvader hoorde en Nanaho hem uiteindelijk even aan keek. Ergens vond hij het wel grappig, maar aan de andere kant wilt hij niet dat dat het uit de hand zou lopen. Nog voor hij kon op staan, liep Zack er al op af. Even met een mopperende blik keek hij hem na, het was dan ook zijn eigen schuld dat hij er zo lang over deed. Het liefste zou hij nu weer lui en met een plof terug achterover leunen, maar toch besloot hij om op te staan en op het ongeval af te lopen.


"Het spijt me, door je capuchon had ik hetniet gezien," veronschuldigde Ryotaro zichzelf maar Kanon keek hem alleen maar met een steeds dodelijkere blik aan. Toen er een vreemde bij ze kwam staan, keek Kanon hem met dezelfde blik aan. Fijn, nu gingen mensen zich ermee bemoeien. "En wie ben jij? Hou kan je nou zeggen dat het niet expres ging terwijl je er niet bij was? Daarbij heb ik toch duidelijk een meisje."

even keek ze op toen hij haar plots een compliment gaf over haar uiterlijk. haar wangen kleurde wat rood door verbazing, ongemakkelijkheid en vernedering. Langzaam deed ze toen ze rits van haar vest, tot aan haar neus dicht. Stilletjes bekeek ze hem even en wanneer haar rode kleur weer weg zakte, deed ze haar rits weer open. "Dude, wie denk je dat ik ben? Je zal toch wat meer in huis moeten hebben om me erin te palmen," keek ze hem toen met een droge blik in haar rode ogen aan


"Nou nou," probeerde Ryotaro het meisje te stoppen, wist hij veel hoe ver ze kon gaan. "nogmaals bied ik mijn oprechte excuses aan. ik had moeten opletten waar ik liep. Ik hoop dat je ongedeerd bent," zei hij rustig maar zodra ze rode ogen weer op hem gericht waren, zakte de moed hem toch even in de schoenen. Het leek net alsof er vuur achter de rode irissen brandde wat hem toch ergens een angst aan jagend gevoel gaf.


Toe ze zag hoe Kanon weer met haar dodelijke blik naar de man keek, zuchtte ze eventjes voordat ze haar vriendin een stoot in haar zij gaf. "Hij bied zijn excuses aan, is dat niet genoeg?" Kanon wist nooit echt waar ze moest stoppen. Hanami had het geluk dat ze meestal wel naar haar luisterde als ze zei dat het genoeg was.

"Er is wel meer dan een excuus nodig om-" begon ze mopperend maar nog voordat ze uitgesproken was, was er een luid gegil van mensen buiten het hotel te horen. omdat sommige mensen het hotel in vluchten, gingen de automatische deuren even open. Boven enkele wolkenkrabbers en andere gebouwen was er een witte, naakte huid te zien. het leek op een rug, dat eindigde in 2 lange, brede staarten. zonder woorden, rende ze al met Hanami naar buiten. ze hoefde elkaar alleen in hun ooghoeken aan te kijken en ze wisten al wat de ander dacht. het was dan ook niet zo moeilijk om te begrijpen dat ze beide wilde ingrijpen


terwijl hij even rond keek of iedereen van hun groep er was, rende de 2 meisjes al langs hem naar buiten. "Wat gaan jullie doen? het is niet veilig daar buiten," riep hij nog achter ze aan, maar ze waren al weg. niet alsof het in het hotel ook zo veilig zou zijn. het monster leek best groot en zou zo het hotel kunnen verwoesten. meteen draaide hij zich weer naar de andere om, "Laten we opschieten!" zei hij wat het eerste moment was dat hij Lucas zijn arm in de mitella zag. even zweeg hij, de mitella zou betekenen dat hij niet kon vliegen. het was tenminste beter dan een operatie. Stilletjes liep hij toen naar zijn klein zoon toe, “ik weet dat je dit niet graag hoort, maar misschien is het beter dat je het vandaag wat rustig aan doet. Daarmee bedoel ik écht rustig aan doen. Kijk of je wat mensen kan helpen om in veiligheid te komen.”

buiten waren de meisjes meteen tot hun transen verandert. Hanami sprong meteen te lucht in en spreidde haar vleugels pas zodra ze uit de menigte was. ze gebruikte haar vleugels om boven de gebouwen te komen en keek met een vieze blik naar het monster. het leek deels op een naakte kat, al was dat nog een grote belediging voor de kat. ze moest wel oppassen, in haar trans was haar haar altijd vele malen langer. normaal kan ze het rond aar vleugels wikkelen, maar als het los ging voor teveel met haar vleugels bewegen, kon het haar als nog tegen werken. Haar lange jurk was dan ook niet altijd handig, maar zolang het haar haar krachten gaf. even keek ze omlaag. het monster stond midden in het park waar het brulde naar de mensen en mijn zijn beide staarten gebouwen en bomen vernielde. even keek ze omlaag naar Kanon die ondertussen bij het beest aangekomen was."We moeten eerst een manier vinden om van de staarten af te komen!" riep ze


behendig rende ze met een snelle vaart naar het park. toen Hanami tegen haar begon te roepen hoe ze eerst met de staarten moesten beginnen, keek ze even omhoog. "ik zal hem leren," zei ze toen voordat ze haar katana's van haar onder rug nam. ze rende door naar de achterkant van het monster. maar zodra ze bij de achter kant aangekomen was, realiseerde ze zich dat zolang de staarten niet stil waren, ze nooit zo hoog kon reiken. even hield ze haar tanden op elkaar voordat ze haar katana's over elkaar liet strijken waardoor ze vlam vatte en uiteindelijk een brandend kruis op het beest af vuurde. het was niet veel, maar het zou ieder geval iets meer duidelijkheid kunnen geven over hoe sterk de huid was en of het enige schade zou brengen.


stilletjes keek hij Nanaho aan toen ze voorstelde om bij Lucas te blijven. hij keek nog even achter zich als de andere hun passeerde. "Goed dan, maar blijf in de buurt. dan kan je ons meteen helpen als het nodig is," zei hij. Lucas keek hem maar met een dodelijke blik aan wat Ryotaro nog eens liet zuchtten. "begrijp me niet verkeerd Lucas. het is het beste, voor jezelf en de groep," zei hij voordat hij het hotel uit ging

Wat verbaasd stond hij te kijken toen die twee meiden ook transen hadden en vochten tegen het monster alsof ze nooit anders gedaan hadden. 'Okay dan.' zei hij en haalde het grote zware bustersword van zijn rug af, waarna hij sloeg met zijn ene zwarte vleugel en de lucht in schoot. In tegenstelling tot het rozeharige meisje, had hij aan zijn ene vleugel genoeg om te vliegen. Hij was ook altijd veel sneller dan een normale engel. Als een pijl schoot hij richting het monster, expres langs het rozeharige meisje en begon in te hakken op de poten van het beest, omdat hij het monster dan zou kunnen verzwakken.


Toen hij de schim van Zack voorbij zag schieten, sprong hij van het dak af en sloeg met zijn vleugels. Met luid gekrijs begon hij de kop van het monster te bestoken om het af te leiden. Hij was behoorlijk wendbaar, dus als het beest met een poot naar hem zou slaan zou hij weg kunnen duiken. Natuurlijk moest hij Zack ook niet vergeten die met een poot bezig was, die zou het ongetwijfeld ook door hebben.


Ze knikte. 'Ik blijf in de buurt. Maak je geen zorgen.' zei ze, opgelucht dat ze bij Lucas mocht blijven. Het zou waarschijnlijk ook helpen om Lucas buiten het gevecht te houden. Met een glimlachje keek ze naar haar lief en toen naar Ryotaro. 'Ga nu maar, Ryotaro. Ze hebben je vast nodig.' zei ze toen tegen de volwassen man.

toen ze zag hoe er opeens nog andere verschenen, was ze ergens wel opgelucht. met Kanon kon ze dan nog zo sterk zijn, het beest was als nog erg groot en dus waarschijnlijk ook sterk en zwaar. ze vloog over het beest heen naar de kop en spreidde daar haar vleugels zo ver mogelijk. zo kon ze haar veren als metalen pijlen op de kop af vuren. de pijlen kwam in het gezicht van het beest, onder de schedel die hij op zijn hoofd droeg. het beest keek haar in zijn ooghoek aan voordat hij haar uit de lucht sloeg met een van zijn voor poten. met die beweging lande hij met zijn voorpoot in een gebouw.


even mopperde ze wat binnens mond toen ze zag dat de onbekende ook mee gingen vechten. ergens verbaasde het haar niet veel dat ze ook transjes hadden, maar ze had het zichzelf niet voorgesteld. ook was het gemopper omdat iedereen met de poten bezig was. zelfs Hanami die zich op de kop richtte terwijl ze zelf tegen haar gezegd had om met de staarten te beginnen. ze sprong toen op de punt van een staart af en hiel de boven kant vast. door haar eigen snelheid, draaide ze zo over de staart, maar doordat ze boven de staat lot liet, kwam ze op de staart zelf te staan. meteen prikte ze een van haar katana's in de huid, niet alleen om haar aanval te beginnen, maar ook om even wat extra hou vast te hebben als het beest met zijn staarten zou zwieren.


hij keek toe hoe Ryotaro het hotel verliet. bij elke gil of ander geluid afkomstig van het park, spande hij automatisch zijn armen. zelfs zijn arm die in de mitella zat, wat hem nog een steek in zijn schouder gaf. door zijn gedachtes kon hij deze steek toch negeren. Hoe kon Ryotaro hem verbieden om zijn woonplaats iet te beschermen. Zack was een een gevleugelde engel, als Lucas zijn slechte vleugel niet zou gebruiken, dan zou hij toch ook gewoon kunnen vliegen? niet dat hij zelf precies wist hoe het zat, daarbij heeft hij nog nooit geprobeerd om met een vleugel te vliegen. all deze gedachtes zorgden alleen voor een nog lelijkere blik op Lucas' gezicht. "Laten we gaan," zei hij toen zachtjes tegen Nanaho voordat hij wat ongeduldig haar hand zocht en uiteindelijk met grote stappen het hotel uit liep

toen ze opeen een klap hoorde keek ze langs het beest naar Hanami die nu op de grond lag. hierdoor zag ze ook hoe Zack probeerde om door de huid heen te komen. "Vervloekt beest, waar is je zwakke plek?" gromde ze zachtjes voordat ze haar katana uit de huid van het beest nam en de staart op rende. Uiteindelijk kwam ze aan bij de onderrug van het beest. ze draaide zich om naar het begin van beide staarten en nam toen haar tweede katana van haar rug en begon het beest hier aan te vallen. Zodra ze de bovenkant van de staarten raakte met haar katana's, verstijfde het hele beest even voordat het beest nog meer ging bewegen. hierdoor verwoeste hij nog eens een gebouw en Kanon sprong hierdoor van zijn rug af. even keek ze nog naar Hanami, maar die was al weer van de grond af gekomen. gelukkig was de val niet zo hard geweest en was het beest niet op haar gaan staan.


ze was als een bom tegen de grond aan gekomen terwijl ze haar vleugels om haar lichaam gevouwen had. door het gedraai en de val en de snelheid, kon ze haar val niet stoppen door haar vleugels te spreiden. uiteindelijk belande ze in een boom die vooral haar val gebroken had. wel was ze nog uit de boom gevallen, maar die val viel best mee. even haalde ze wat groene blaadjes uit haar lange haar en van tussen haar veren uit. toen ze zich weer op het beest richtte, zag ze hoe James zich had vast gezet aan de kop van het beest en hoe hard Zack zijn best deed om door de huid heen te komen. Plots begon het zich nog wilder te bewegen en zag ze Kanon van de achterkant van het beest komen. "Ik denk dat ik de zwakke plek gevonden heb!" riep ze met een grote enthousiaste smile, alsof ze als kind voor het eerst in een snoepwinkel was. wat niet eens leek op deze situatie. "Net boven de staarten. als we daar groots aanvallen, zal het beest niet meer kunnen bewegen." Hanami keek haar aan, "Dan kunnen de rest dat moment gebruiken om het te verslaan," zei ze toen ze in haar ooghoeken Rue, Ryotaro en Elsa zag aankomen. ze had nu meteen al begrepen dat hun waarschijnlijk ook wel een trans hadden net als Zack en James. Ze kwamen nu dan ook precies op het juiste moment

even keek ze nog even van Zack naar James toen hij hem vertelde om het beest bezig te houden. Eigenlijk moest ze er wel om lachen toen ze zag hoe duizelig James begon te worden. uiteindelijk nam ze een kleine aanloop en sprong ze boven op de neus van het beest. ze stak een van haar katana's tussen de neus en de schedel en hield zich daarmee op haar plaats. "Hulp nodig, roodborstje?" keek ze James met een big smile aan



even bekeek hij het beest van hoofd tot staart voordat hij snel transformeerde. hij sprong bij de andere op de onderrug van het beest en veranderde zijn rechterhand in het mes van een zwaard. daarna begon hij het beest ook boven zijn staarten aan te vallen. er was vast een goede reden dat ze zich hier op wilde richten. hij had Hanami's speech dan ook net gemist. maar al snel, nadat het beest even niet bewoog na elke aanval, had hij al door dat het zijn zwakke punt moest zijn. vanaf dat moment probeerde hij dan ook om het beest dieper te raken



doordat Rue had gezegt dat ze er waren en haar en Ryotaro hoorde transformeren, besloot ze om zich ook maar te transformeren. Haar haar werd langer en haar shirt veranderde in soort van metalen lijnen die hun weg over haar bovenlichaam maakte. ze hield haar hand uit en haar boog(de laatste :33) verscheen in haar hand. terwijl ze langzaam haar ogen weer open deed, was het zwarte beeld dat ze altijd had, verandert in alle kleuren die ze anders nooit zou zien. via deze gekleurde warmte beelden, was ze in staat om de andere van het beest te herkennen. omdat ze zag hoe de meeste met de achterkant van het beest bezig waren, bij de staarten om precies te zijn, richtte ze haar boog ook op die plek. wel bleef ze op de grond staan, als ze bij hun zou gaan staan zou ze misschien in de weg lopen. ze spande het touw aan en langzaam verscheen er een pijl tussen haar vingers die ze vervolgens op de achterkant van het beest afvuurde



toen iedereen weer een plek op het beest had, richtte ze zich weer op de voorkant en zag hoe het beest James probeerde afschudden. zelfs nu Kanon er bij was, alleen die deed nog niks, die leek alleen nog wat tegen James te zeggen. even zuchtte ze wat en spreidde ze haar witte engelen vleugels voordat ze naar de zijkant van het beest zijn hoofd. daar spreidde ze haar vleugels weer ver uit voordat enkele veren naar het hoofd schoten. deze veren weren weer van metaal en omdat ze het hoofd maar aan een kant raakte, zorgde het ervoor dat het beest zijn hoofd naar een kant kon houden en het niet meer kon schudden

"Sorry~" stak ze haar tong naar hem uit voordat ze in haar ooghoeken keek naar Hanami die met haar aanval, de kop van het beest stil kreeg. "Thanks~" bedankte ze haar nu ze de kans had om te staan, zonder haar Katana in het beest gestoken te hebben en haar zich daar aan vast te houden. niet dat ze recht kon staan, maar ze bleef ieder geval wel overeind. ze nam haar kans om over de schedel van het beest te rennen en bereikte zo zijn oog. ze nam nu haar beide katana's en haar handen en stak ze beide in het oog van het monster. even liet hij een kreet horen en ging hij met een van zijn voorpoten over zijn gezicht waarmee hij niet alleen James en Kanon van zijn gezicht weg sloeg, maar ook sloeg hij Hanami uit de lucht



uiteindelijk begon een staat soort van stof af te geven en brak het als het waren af. het beest liet een grote kreet. "Nu de andere nog!" riep hij tegen iedereen terwijl hij even snel een rondje deed over hoe iedereen's status was. dat was ook het moment dat hij realiseerde, dat de eerdere kreet van het monster niet alleen was voordat een van zijn staarten afbrak in in stof veranderde. hij kon nog net zien hoe de andere 3 omlaag geslagen werden



Even keek ze op toen ze zag hoe een van de 2 staarten verdween, doordat ze niet dicht bij de staarten zelf was, zag ze niet precies in detail hoe het eigenlijk verdween. het beest sloeg een kreet en ze greens even, "Dat krijg je er van als je onze stad aanvalt!" riep ze enthousiast tot ze merkte hoe Ryotaro om keek. Was het James, Kanon en Hanami ook gelukt om het beest een opdonder te geven? nog voor ze het wist, zag ze hoe de kleuren van de warmte beelden plotseling veranderde, niet wetend dat het beest zijn poot terug op de grond wilde zetten, boven op haarzelf.



ze glunderde even toen Kanon het beest in zijn oog stak, vanuit de lucht was ze dan ook in staat om te zien hoe de andere een van de staarten wisten te laten verdwijnen. het beest sloeg een kreet, en toen ze zag hoe hij probeerde zijn poot op te tillen, begon ze al uit de weg te vliegen. "Pas op!" riep ze nog, maar uiteindelijk hoorde ze toch een luide klap. alleen, was deze klap dichterbij dan ze dacht. het volgende moment realiseerde ze dat het beest haar met een grote impact uit de lucht geslagen had. door de snelheid was ze niet eens meer in staat om haar vleugels te openen en om bij haar val tegen de grond minder schade op te doen, hield ze haar vleugels stevig rond haar lichaam

Ze probeerde tijdens de klap nog even op de poot van het beest te springen. Maar door de impact verloor ze de grip die ze had en viel ze uiteindelijk richting de grond. Terwijl ze keek in welke richting ze viel om een manier te kunnen bedenken om haar val te breken. Maar voordat ze zelf door had ze er niet zo snel een manier was, werd haar zicht bedekt met donkere veren. Haar zicht werd donker doordat enkele vleugels om haar heen wikkelde en toen realizeerde ze dat het James moest zijn. Nog voordat ze iets tegen hem kon zeggen over zijn actie, bereikte ze de grond met een harde klap. Kanon's val werd dan wel gebroken door James lichaam en verendons, maar we was niemand die James' zijn val brak.



Ze keek op toen ze Rue haar naam hoorde zeggen en nog voor ze geplet zou worden door de poot van het monster, werd ze door Rue weg getrokken. Via de warmte beelden zach ze hoe het beest zijn poot niet ver van hum vandaan op de grond zette. Even bleef ze still totdat ze zich naar Rue omdraaide, net de pijl en boog die ze in haar handen had. "Was er its mis?" Vroeg ze waarbij ze haar hoofd even schuin hield. Eigenlijk had ze het beest nakkelijk kunnen afstoten door een pijl op zijn poot te richten. Niet dat ze Rue's actie niet waardeerde. "Dank je~!" Riep ze Rue nog na toen ze weer zo snel terug ging.


Ze keek wat verrast op toen haar val plotseling geroken werd doordat iemand haar opving. Toen ze met haar voeten de gront raakte, deed ze langzaam haar vleugels van haar lichaam af. De veren waren ondertussen wel wat gaan kriebelen. Toen ze tussen haar veren keek, merkte ze nog hoe Zack vanuit deze richting weer naar het beest vloog. Even zweeg ze van verbazing maar al snel verscheen er een glimlach

ze keek op naar hem toen hij potseling terug veranderde naar zijn menselijke vorm. maar zelfs toen, bewoog hij niks. haar ogen werden groot en ze ging meteen van hem af. "J-james..?" riep ze zijn naam nog eventjes, maar er zat geen beweging in. een beetje in shock en niet wetend wat te doen, keek ze nog even om naar iedereen die weer met het monster aan het vechten waren. ze wist dat het beter zou zijn om ze te helpen, maar om James daardoor hier zomaar te laten liggen.. Als ze het beest niet i zijn oog gestoken had, was dit allemaal niet gebeurd.


Sinds Ryotaro Nanaho gezegt had om in de buurt te blijven, was Lucas dus ook niet ver weg. hij had alles kunnen zien, zelfs hoe het beest enkele tegen de grond probeerde te slaan. Machte loos had hij zich gevoelt toen hij niet in staat was om de transformeren en de lucht in te springen. een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht toen hij iedereen elkaar zag helpen. zelfs de gene die elkaar pas net ontmoet hadden. Hij had de val van James en Kanon vanaf de grond meegemaakt en nadat hij merkte dat Kanon niet zo snel wist wat te doen, rende hij naar ze toe. "Ga terug naar de andere," zei hij tegen haar, met een strenge maar ook een geruststellende blik. even keek hij naar achter om te zien of Nanaho met hem was mee gerend. hij wilde James dan wel uit het slagveld halen, maar met een arm in een mitella, kon hij hem niet in zijn eentje optillen.


toen James niet opstond, had ze al door dat er iets mis was. terwijl ze naar hun toe liep, zag ze Lucas vanaf de zijkant al naar hun toe rennen. hij vertelde haar om de anderen te helpen met het verslaan van het beest. even verscheen er een rustige glimlach op haar gezicht en legde ze gerust stellend een hand op de schouder van haar vriendin. Kanon keek haar nog wat gechoqueerd, "M-maar.. i-ik.." stotterde ze zachtjes, maar kreeg e niet uit haar keel. Zonder nog iets te zeggen, spreidde ze haar vleugels en nam ze Kanon de lucht in om vervolgens naar de anderen te vliegen.


toen hij in zijn ooghoeken zijn kleinzoon het veld op zag rennen, keek hij even om naar de ophef die daar beneden gemaakt werd. door de lichaamstaal van Kanon, had hij wel door dat er iets aan de hand was. met gemengde gevoelens bekeek hij zijn kleinzoon van een afstandje. Waarschijnlijk zou hij weer revanche willen nemen en het monster aanvallen, wat in zijn situatie een domme actie zal zijn. uiteindelijk zag hij hoe Lucas aan de kant bleef en hoe Hanami Kanon mee terug naar het beest nam. een glimlach verscheen op zijn gezicht voordat hij snel weer veder ging met het aanvallen op de laatste staart.

hij keek haar even aan toen ze voorstelde om James in haar trans te dragen. zelfs al wist hij dat dat het beste en het snelste zou zijn, maar om het echt te moeten toe geven dat hij minder aan kon dan een meisje, al was dat meisje Nanaho. terwijl dat ongemakkelijke gevoel aan zijn lichaam at, knikte hij instemmend op Nanaho's voorstel en wachtte tot ze naar wolf verandert was.


met de gedacht in zijn achterhoofd dat Lucas & Nanaho James hielpen, bleef hij de staart achter elkaar raken. zijn mes ging steeds dieper door de huid van het beest. niet alleen die van hem, maar iedereen's aanvallen bleken meer effect te hebben. "Blijf door gaan!" zei hij om enkele nog even met hun hoofd bij het aanvallen te houden.


Toen Hanami haar had afgezet op het beest, keek ze even stilletjes naar iedereen die hard hun best deden om het beest te verslaan. Langzaam nam ze haar Katana's weer en wachtte ze stilletjes voor een moment dat ze kon aanvallen. het moment dat iedereen hun wapens in de lucht hielden om het beest vervolgens weer te raken, gooide ze een van haar Katana's naar de laatste staart waar het zich recht op in vast zette. met een kleine aanloop sprong ze er boven om en duwde ze tijdens haar landing de katana helemaal in het lichaam van het beest. het gaf nogmaals een luide kreet totdat de laatste staart veranderde in stof, en daarbij de rest van het beest ook.