A love song

De volgende dag liep Yuya weer richting school, in zijn eentje dit keer. Kenn reageerde niet op zijn appjes en had zich dus waarschijnlijk verslapen. Met zijn tas op zijn rug, liep hij het gebouw in. Voor het eerst in een lange tijd, voelde hij zich goed om het gebouw in te lopen. Maar het was niet bekend of dat kan nu kenn er niet was, of om het feit van wat er gisteren allemaal gebeurt was? Even keek hij op, hij had zich wel ziek gemeld. Even kuchtte hij wat geforceerd voordat hij naar het lokaal liep

even droomde ze nog even door over gister terwijl ze Kono weer alles aan het vertellen was over gister nog steeds in opwinding liep ze naar het lokaal het was haar al opgevallen dat Kono wat afwezig was maar ze wist dat als ze er over wilde praten dat ze dat zelf wel deed. ze liep het lokaal in en ging op haar plek zitten hopen dat misschien Mitsuoka weer binnen zou lopen.

Sakura bleef maar door gaan over gister terwijl kono er zelf ook bij was. op den duur luisterde ze er half niet meer naar. ze was diep in gedachte over van alles en was zelfs kenn vergeten ze volgde Sakura naar het lokaal en ging zitten

stilletjes en wat in zichzelf, liep hij het gebouw in. Hij bezocht zijn kluisje waar hij wat van zijn spullen in dumpte en ook weer dingen, zoals boeken, uit nam. hij hield ze onder zijn arm terwijl hij richting het lokaal van de eerste les liep. bij de deur stopte hij even en keek hij rond. Ook hier was Kenn niet, nog eens keek hij rond voordat zijn ogen op de 2 meiden viel. stilletjes beet hij zijn lip terwijl hij naar zijn plek liep, achter Sakura, die nog helemaal enthousiast lijkt te zijn van de vorige dag. Al gaf hem dit ergens wel een goed gevoel, het maakte hem ook meer onzeker. "G-goede morgen," groette hij de twee stilletjes, zonder ze aan te kijken en legde zijn spullen op zijn tafeltje

Sakura
Ik keek achter me naar Yuya die goedemorgen tegen me zij "YUYA hoe kon je gister nou ziek zijn Mitsuoka was geweldig!" ze zij het meer enthoushast dan boos omdat ze gwn nog steeds te blij was over gister. Even keek ze naar het bord toen de leraar binnen kwam voordat ze yuya weer aan keek "waar is ken?""

"Mitsuoka..?" Herhaalde hij haar wat verbaast, tenminste, zo probeerde hij over te komen. "Mitsuoka wie?" Even keek hij naar Kono, alsof hij haar vroeg over wie sakura het had. "Je bedoelt toch niet die nep zanger?" Vroeg hij, "ik wist niet dat hij langs kwam," zei hij voordat hij even naar zijn telefoon keek. "Ik weet niet waar Kenn blijft, misschien heb ik hem aangestoken," loog hij terwijl hij even terug dacht aan hoe Kenn de vorige dag nog in de studio bleef

haar mond viel ope van verbazing "die nep zanger?! ben niet helemaal WIJS? Mitsuoka is de beste zanger die er is waag het nie-" Sakura! niet praten in de klas!." werd er ineens geroepen door de leraar. ze draaide zich om naar het bord en hield zich stil


Kono moest stiekem een beetje lachen van sakura haar reactie op Yuya aangezien ze het al had verwacht. waarschijnlijk was sakura nog niet klaar met hem. even keek ze naar sakura die haar wangen opblies van irritatie van de leraar die haar stopte omdat ze de les verstoorde

"Ik zei toch dat al die bekende mensen in het echt anders zijn dan dat ze voor de.camera doen?" Fluisterde hij stilletjes naar Sakura. Sinds hij achter haar zat en hij zich laag hield, kon de leraar hem niet zien. Hij nam zijn telefoon nog maals en begon Kenn een beethe te sms'en, misschien had hij zich verslapen?

ze kon zijn woorden niet meer aan horen dus besloot ze hem te negeren die stomme jongen wist niet eens waar hij het over had ook al werkte hij voor mitsuoka en hem dan nog zo belachelijk maken achter zijn rug om. nadat de eerste les voorbij was mocht ze eindelijk verzitten zodat ze niet meer voor yuya was ook al was het maar voor even voordat de volgende leraar binnen kwam

Nadat ze van plek verwisselt was, kon hij haar alleen nog.maar van een afstandje bekijken. Misschien was hij te ver gegaan? Maar natuurlijk wilde hij dat ze minder naar Mitsuka Yuya zou kijken en meer naar hemzelf, Suzuki Yuya. Uiteindelijk ging de bel weer en stond hij op om zijn spullen op te ruimen voor de pauze

nadat de les voor bij was en de bel van de pauze was gegaan pakte ze haar laatste spullen en liep nog steeds gefrustreerd naar de kantine al wachtend op Kono die perse chocomelk moest kopen omdat het bij haar thuis op was liepen ze naar een tafel "ik kan echt niet geloven dat hij dat heeft gezegd die stomme Yuya. nadat ze nog wat door gerateld had begon ze te eten terwijl ze nog steeds bezig was met het ongeloof over wat Yuya gezegd had.


Ze zuchtte diep van Sakura aangezien ze zo gefrustreerd was dat ze niet echt duidelijk heeft gezegd wat er gebeurt was. Na nog een paar minuten naar haar geluisterd te hebben stond ze op om Yuya te gaan zoeken om dingen eindelijk duidelijk te maken

Yuya zat ondertussen weer boven op het dak en was hij rustig van zijn lunch aan het eten. via oortjes luisterde hij naar wat muziek, zijn eigen muziek. nieuwe nummers die hij nog wat proef gezongen heeft, om zo complicaties en toevoegingen te kunnen ontdekken. nog nooit eerder gereleasde nummers dus die nog niet bekent waren onder de naam; 'Mitsuoka Yuya' Al klonk het natuurlijk wel zo. Terwijl hij van zijn lunch at en rustig naar zijn muziek luisterde, was hij druk bezig met app'n naar Kenn, om te vragen of hij al wakker was en waar hij blijft?

ze zocht even in de kantine naar Yuya tot ze ineens dacht dat hij waarschijnlijk op het dak zat. met wat snelle passen liep ze de trappen op om hem zo snel mogelijk te kunnen vinden. Toen ze eenmaal het dak had bereikt en de deur open deed zag ze hem al zitten "Yuya~" riep ze gewoon op zijn aandacht te trekken tot ze zag dat hij zijn oortjes in had dus ging ze rustig naast hem zitten

het eerste moment had hij Kono niet eens door, puur omdat hij gewent was om als enigste op het dak te zijn. Zijn geluid stond best hard, of zijn oortjes waren zo dat er buiten meer geluid te horen was dan als je ze eigenlijk in had. hij keek met een iets wat serieuze blik naar zijn telefoon terwijl hij concentreerde op zijn muziek. hij merkte Kono toen ook pas, wanneer ze plots naast hem ging zitten. van schik, trok hij zijn oortjes meteen uit zijn oren en zette vervolgens zijn geluid pas uit. "K-kono-san..!"riep hij haar naam verrast, ongemakkelijk en vooral, nerveus, hopend dat ze zijn muziek niet gehoord had

ze keek zelf ook even verschrikt op toen Yuya van haar schrok maar herstelde zich snel "het spijt me dat ik je liet schrikken maar ik ben hier eigenlijk om te vragen waarom Sakura zo van streek is" waarschijnlijk had hij wel verwacht dat ze dat gewoon zou weten maar ze was zo van streek dat ze het niet heeft verteld

hij keek haar nog verrast aan toen ze hem vroeg wat er gebeurt was. "euhm.. n-nouja, e-eigenlijk heb i-ik gewoon m-mijn mening verteld?" vertelde hij haar ongemakkelijk, "i-is dat verkeerd?" 



Kenn was ondertussen al weer aangekomen op school en liep de trappen op naar het dak. "Oi! Yuya!" riep hij naar zijn vriend voordat hij naar het muurtje liep en hem met Kono zag zitten. hij stopte even met lopen en trok een wenkbrauw op terwijl hij naar ze keek. "ah, is je vriendin er niet, prinses?" vroeg hij terwijl hij Kono op haar hoofd tikte

Ze keek even nadenkend over wat yuya zij "uhm ik denk het niet tenzei je iets naars zij over haar... Of mitsuoka natuurlijk das haar god". ze keek op toen ken aan kwam lopen en haar prinses noemde "ugh jij zwarte ridder noem me geen prinses" zij ze met een duidelijke toon zodat hij haar goed kon horen

"J-ja, dat is waar.." sprak.hij stilletjes toen kono hem er aan herinnnerde hoe erg Sakura op zijn andere kand gesteld was. Mitsuoka Yuya. Hij beet zijn lip zachtjes voordat hij naar Kenn keek, even zijn gedachte op iets anders. "Waarom was je nou telaat?" Vroeg hij, "ging je wekker niet af?"


"Misschien ben ik een zwarte ridder, maar voor jou van ik 'prince charming~'," plaagde hik haar door te doen alsof hij met haar flirte, voordat hij droog zijn tong even naarhaar uit stak. Toen keek hij om naar Yuya, "geen idee, ik denk dat ik er door heen geslapen heb," zei hij voordat hij Kono een knuffel gaf en hij zijn gezicht in haar kleding begroef. "Mitsu en de andere hadden me gisteren alleen achter gelaten met huiswerk~! Ze vonden mijn gitaar spel niet goed en moest ik blijven om alles aan te passen!" Jammerde hij terwijl hij alles bij elkaar loog, puur om yuya nu te pesten. Puur omdat hij zich nu als Mitsu niet kon verdedigen

Ze duuwde ken voorzichtig weg van haar en keek hem raar aan "waarschijnlijk moet je beter je best doen prince charming" zij ze met een plaag stem even keek ze naar Yuya "ik ga terug naar sakura als ik jou was zal ik nog is over denken wat je hebt gezecht en sorry zeggen" zij ze wat streng en enig zins wat geiriteerd. Aan gezien ze Sakura zelden zo gefrustreerd heeft gezien moet hij wel iets gezecht hebben dat niet door de beurgel kon. Ze stond op en rekkte zich uit

Hij zweeg op wat Kono hem vertelde, hoe kon hij zich verontschuldigen als het ergens zijn ware gevoelens waren? Hij zou alleen zichzelf meer pijn doen, als hij zich in zou houden en alleen moest toekijken hoe Sakura zijn andere kant aan het aanbidden was. Weer keek hij om naar kenn, "w-weet je zeker dat hij het niet goed bedoelt heeft?" Keek hij hem ergens wel met een doordringende blik aan, waar had hij het toch over?!


Kenn keek even van Kono naar Yuya toen ze hem waarschuwde en greens even, "zo pittig als ze boos is~" zei hij, expres toen ze er nog bij stond om haar nog meer te plagen en keek toen weer om naar Yuya, "nahh~ misschien moet ik hem een keertje opsluiten in de kast ofzo~" zei hij alsof het niks was (XDDD))

Ze keek even om naar beneden om Yuya aan te kunnen kijken "goed bedoeld? Geen idee als het zogezecht goed bedoeld was zou Sakura nu niet zo van streek zijn dus zet je ego opzij en zeg sorry" ze keek ken even aan terwijl ze haar wenkbrouw optrok pittig? "Ken je bent raar" zij ze droog en liep naar beneden waar ze in de kantine Sakura al zag zitten met haar eten te spelen en muziek te luisteren

Hij keek even geschrokken op toen kono opeens tehen hem uitviel. Obviously misunderstood, maar dat betekende niet ze ze niet gelijk had. Had hij ook echt zo'n groot ego als dat ze zei? Hij zag zichzelf of zijn andere kand nooit als beter dan n ander. Als het voor sakura of zijn vrienden zou zijn, zou hij zichzelf helemaal weg kunnen cijferen. Of was dat juist zijn ego? Hij beet zijn lip en keek stilletjes omlaag.


Er verscheen een frons op zijn gezicht toen ze dat zei, "wat? D-dat ben ik niet!" Mopperde hij snuiting naar haar waarbij hij zijn armen over elkaar deed en keek toe hoe ze weg liep. Toen keek.hij om naar yuya, "yo, Matsu, wat heb ik gemist?" Vroeg hij hem, sinds de 2 meiden er niet in de buurt waren en hij hem dus gewoon zo kon noemen.als hij altijd gedaan had

Ik keek op naar Kono die van de kantiene deur weer terug kwam een keek ik naar haar op "wat ging je doen?" vroeg ze nieuweschierig "ik was even iemand zoeken Ken is ook weer op school" zij ze wat droogjes. Sakura keek haar even scheef aan "ennn heb je hem nog gebeld??" zij ze heel nieuweschierig


Ik keek verbaast op "jij hebt me Ken zijn nummer gegeven?!" dat was even een verbazing voor haar ook al was ze al wat van Sakura gewend dus aan de ene kant verbaasde het haar ook weer niet "ja ik belde hem maar heb opgehangen toen ik z'n stem hoorde" zij ze wat droogjes als of het niets was

".." Yuya zweeg op zijn vraag en keek hem uiteindelijk weer aan, "heb je je verslapen omdat je gisteren door gegaan was?" vroeg hij hem, "hoelaat was je thuis?" dit keer was Kenn degene die zweeg op zijn vraag, "L-laten we naar de kantine gaan!" veranderde hij het hele onderwerp. "H-haru, ik stelde je een vraag,"zei Yuya wat ongemakkelijk. "alsof jij daarnet het onderwerp niet veranderde," mompelde Kenn zachtjes voordat hij op stond. "anyway, ik ga eten halen," zei hij, "met of zonder jou. .. maar als t zonder jou is dan zoek ik de meiden op en ga ik bij hun lunchen, die zijn tenminste gezelliger," voegde hij toen waarbij hij Yuya ongezellig noemde als hij niet mee ging eten halen. Yuya zuchtte zachtjes en klom overeind, "ik kom al!" klaagde hij voordat de twee weer naar binnen liepen, de trappen af, richting de kantine

Ze keek kono nog steeds nieuwsgierig aan maar zag dat Kono zich niet helemaal op haar gemak voelde en ging er niet verder op in.
ineens zag ze kenn de kantine in lopen "Kenn-chann~!" riep ze naar hem toe om zijn aandacht te trekken tot ze ineens yuya zag en weer ging zitten


nadat ze er niet verder op in gegaan was besloot ze drinken te gaan halen tot dat sakura ineens ken riep en ze toch maar weer ging zitten om te proberen confrontatie met hem te vermeiden. ineens zag ze Sakura onder uit in haar stoel zakken dus nam ze aan dat Yuya ook in de kantine aanwezig was.