A love song

Dit verhaal gaat over twee dood normale studenten,
Tenminste, was de ene maar dood normaal en de andere alles behalve normaal.

Deze studenten zitten samen in de zelfde klas,

Een meisje, die zichzelf een van de grootste fan's kan noemen van een bepaalde zanger. Ze vind alles geweldig aan hem, zijn looks, zijn karakter maar natuurlijk ook zijn stem en zijn liedjes. Vele van deze liedjes beluisterd ze dan ook alsof ze echt voor haar zijn, net als elke vrouwelijke fan van deze zanger zou doen.

Maar, wat niemand weet, is dat deze liefdes liedjes ook voor haar gezongen zijn.
Deze zanger is namelijk de andere student in dit verhaal. Hij is een klasgenoot van het meisje en ziet haar al best lang zitten. Alleen, weet ze niet dat híj degene is waar ze zo gek op is.
Hij ziet er in zijn dagelijks leven namelijk ook anders uit dan als hij op het podium of op tv is. Zijn haar zit anders, draagt andere kleren en zijn stem klinkt wat anders als hij normaal praat.
Daarbij, hebben deze twee best vaak discussies en ruzie's over niks.
Maar, wat er gebeurt als het meisje uiteindelijk achter de ware identiteit komt van haar idool?


my chara :33


Suzuki Yuya (Dagelijks)
klik
Suzuki Yuya, aka Mitsuoka Yuya. Yuya is een student die soms eigenlijk twee levens lijkt te lijden. Een daarvan is het leven van een student de altijd zorgt dat hij zijn zaken op orde heeft. Hij scoort hoge cijfers en je zal hem nooit echt in de problemen zien. Hij woont op zichzelf in een appartementen gebouw en schijnt geen part-time baantje hebben. Hij heeft niet veel vrienden en zonder zich meestal dan ook af. Hij is een stil type dat voorzichtig is met het tonen van zijn emoties.
Zijn andere leven draait vooral om muziek. Yuya is eigenlijk vaak op tv of op de radio. Yuya is namelijk een artiest die werkt onder zijn moeders naam, 'Mitsuoka'. Yuya treed regelmatig op, als zanger en danser maar ook in musicals en tv shows. Hij word dus regelmatig gevraagd voor talkshows, interviews en fotoshoots.

Sakura Yamaha
Sakura is een slim meisje haalt hoge cijvers en let meestal goed op ze woond op zich zelf en heeft niet echt veel vrienden wel een paar mensen waar ze mee op internet de meeste gesprekken gaan dan ook meestal over Yuya Mitsuoka een geweldige zanger danser en performer ze daarom ook een eenorme fan van hem en luisterd vaak naar zijn muziek ze heeft altijd het gevoel dat zijn liedjes over hem gaan. Ze speeld zelf gitaar en een beetje piano ze is dat gaan doen van wegen Yuya zodat ze op een dag net zoon ster kan worden als hem en hem eindelijk persoonlijk kan ontmoeten somige mensen vinden dit een beetje raar maar dat maakt haar niets uit

Yeay,

Als je wilt kunnen we alvast beginnen xD

Maak k morgen mijn banneRs wel ozo :pp

Is goeeed kun je er voor mij ook 1 maken?

Wie begind er ?

Laat mij maar x3




Stilletjes liep hij het schoolterrein op. Met wat vermoeide ogen keek hij naar het scherm van zijn mobiel en deed hij zijn muziek uit im vervolgens zijn mobiel op te bergen in zijn tas. Zoals hij gisteren nog voor de camera's stond, zo is hij nu weer met zijn gedachte bij de 'realiteid'; school. Hij liep stilletjes naar zijn kluisje terwijl hij de vrienden groepen die zich overal in school verzamelde, probeerde te vermeiden. Het eigste wat hij deze ochtend wilde, is rust. Aandacht had hij de vorige avond al genoeg gekregen van de camera's. Hij opende zijn kluisje en nam zijn boeken voor de eerste les. Tss, als ze wisten wie hij was, zullen de meeste smeken om zijn boeken te mogen dragen. Niet dat hij zich als een soort vaan heerser zach. Met zijn boeken onder zijn arm, liep hij naar het klaslokaal waar hi ergens achterin ging zitten. Aandacht van de leraar zat hij ook weer niet op te wachten

helemaal blij en hyper rende ik over het school terrein naar binnen. met mijn muziek in mn oren danste ik een beetje door de school gangen. op de muziek van Yuya Mitsuoka hij was zoooo geweldig ze kon dagen, nachten, weken eigenlijk altijd naar hem luisteren. het voelde of de liedjes echt voor mij geschreven waren. wij zijn gewoon bestemd voor elkaar op een dag gaan ze vast en zeker trouwen. met mijn hoofd nog bij mn muziek pakte ik mijn boeken en liep ik naar de les. waar ik voor Yuya Suzuki ging zitten wat dan weer een jongen was die me best irriteerde maar helaas hadden vaste plekken. ik deed mijn muziek uit mij oren maar neuriede het liedje nog even verder tot de leraar er was

'Een jongen die me best irriteerde' aww, this zielig x3



stilletjes schreef hij wat op een blaadje en keek hij een kleur van roze in zijn zicht opving en wierp hij even snel een blik naar het zode haar van Sakura. Meteen wist hij wat hij veder moest schrijven en maakte hij zijn zin af op het blaadje. hij praatte nooit echt met haar, alles dat hij deed, was van een afstandje toekijken hoe ze haar lange, zijden zachte haar  naar achter sloeg. soms merkte hij daarbij toevallig nog een deel van haar wang en op sommige dagen ving hij nog een blik met haar ogen op. deze kleine secondes, waren de momenten waar in ze hem in haar greep kreeg, en hij kwam hier hoe dan ook niet uit. het ergste is nog, waarschijnlijk had ze het niet eens in de gaten.

toen de leraar binnen kwam keek ik op van mn muziek boek die ik net open op mijn tafel had gelegd. Hij ging voor de klas staan en kondigde een project aan. We moesten samen met een klas genoot een lied schrijven en zingen. Ik keek in mn oog hoek naar Kono een vriendin van mij. Ze keek mij ook aan en knikte als goedkeuring dat we dit project samen gingen doen. Ik keek weer in mn boek toen de leraar ineens aankondigde dat hij zelf groepjes gemaakt had. Waarschijnlijk zaten ik en Kono als nog bij elkaar aangezien de leraar on wel mocht " Yamaha Sakura samen met Suzuki Yuya" ik keek ineens snel op van mn boek "wat!" dit kon niet waar zijn moest ik samen met hem?!. Ik en Kono keken elkaar even verdrietig aan misschien dat ik de leraar straks nog om kon praten tenminste dat hoop ik

Toen Yuya te horen kreeg hoe iedereen in groepen van 2 aan een project moesten werken. en toen hij hoorde dat het project zou gaan over het schrijven van een nummer, zuchtte hij even diep. school was altijd een van de twee dingen waar hij altijd normaal kon leven, zonder dat hij er mensen waren die iets van hem wilde als zanger. al is het logisch dat hij de leraren niet kon ontwijken. zodra hij hoorde, dat hij moest samen werken met Sakura, werden zijn ogen NOG groter, als dat nog kon. even wierp hij een snelle blik naar Sakura maar door haar vlugge reactie, zakte hij even wat omlaag van zijn stoel af. even keek hij in zijn ooghoeken naar Kono, omdat zij en Sakura elkaar aan keken en hij wilde haar gezicht uitdrukking zien. Langzaam leunde hij even tegen zijn tafel terwijl hij Sakura van de zijkant probeerde aan te kijken. "Ano.. ik vind het ook wennen om met iemand anders eens samen te werken, maar laten we samen ons best doen om dit project te laten slagen," zei hij zachtjes terwijl hij het feit probeerde te verbergen dat hij best wel wat nerveus was om met Sakura samen te werken, vooral met een project met muziek

Ik keek even op toen Yuya tegen me ging praten. Ik even giriteerd naar achter "daar hebben we het later wel over ik ga eerst aan de leraar vragen of ik kan ruilen" ik keek weer naar voor *michien was ik toch ietsje gemeen tegen hem maarja* toen de les voor bij was liep ik naar Kono om samen met haar de leraar te over tuigen we hadden meerde pogingen geprobeerd maar helaas hoe hard we ook smeekte we mochten niet samen. Somber liepen we samen de gang in voor onze volgende les toen ik Yuya zag staan "goed wij zitten samen in een groepje" zij ik weg kijkend op 1 toon omdat ik er niet zo blij mee was

terwijl de les weer veder ging na de mededeling, was hij nog steeds wat verrast. met nog steeds dezelfde zinnetjes op zijn papier geschreven, keek hij nog wat stilletjes voor zich. met gemengde gevoelens keek hij de hele tijd naar de beschrijving van de opdracht die op de beamer geprojecteerd was. ergens was dit misschien zijn enigste kans om dichter bij Sakura te komen, of om haar eindelijk hem als een 'normale' klasgenoot te zien, die ze opmerkt als hij haar 's ochtends groet, of die ze haar laat helpen als ze een vraag of antwoord niet snapte uit een van de lessen. Maar aan de andere kant.. als hij de dicht bij haar wilde komen, zou ze hem misschien wat verdacht gaan vinden en zou ze hem dan niet nog erger gaan haten of iets? toen de les afgelopen was, keek hij even hoe Sakura naar de leraar liep. al hoopte hij voor een negatief antwoord, ergens hoopte hij een beetje dat de leraar Sakura's plan goed keurde, gewoon zodat er eigenlijk niks zou veranderen tussen Sakura en hemzelf.

geïrriteerd ging ik verder waarschijnlijk meer omdat ik gefrustreerd was omdat ik niet met mn beste vriendin samen kon en dat heel erg jammer vond "goed vanavond beginnen we 7 uur bij mij" zij ik nog steeds gefrustreerd ik schreef snel mn adres op een briefje "waag het niet te laat te zijn" maakte ik hem nog even duidelijk. het vak betekende veel voor me en voor me toekomst met Mitsuoka-kunn :3 ik kreeg bijna een glimlach op mn gezicht maar hield het in. daarna liep ik terug naar Kono weer neuriënd een liedje van mizu we gingen onze boeken halen en praten wat verder over Mitsuoka Yuya. toen we naar de volgende les gingen zat ik weer voor Yuya (zoals meestal) maar dit keer bestede ik er niet zo veel tijd aan ik was op mn mobiel plaatjes van Mizu aan het opzoeken tot de les begon

"19u?" herhaalde hij haar toen ze zei dat hij op een bepaalde tijd bij haar moest zijn. even dacht hij snel terug aan zijn afspraken die hij deze dagen zou hebben. Als hij op momenten als dit makkelijk contact met zijn assistent kon op nemen.. "j-ja, dat is goed.." zei hij toen wat onzeker, gewoon omdat hij niet precies wist wat hij die avond zou hebben. Eventueel kon hij proberen iets te regelen. even keek hij haar na toen ze met Kono de klas uit liep en nam toen zijn telefoon om deze assistent een sms'je te doen, omdat dat hij zijn afspraken rond 19u moest verzetten, op schuiven of afzeggen. hij nam toen zijn spullen en ging naar het lokaal van de volgende les. de rest van de dag, maakte hij zich wat zorgen over hoe hectisch zijn avond er u uit zal zien en hoe lang hij bij Sakura zou kunnen blijven, hij had nooit gedacht om zo snel bij haar thuis te komen. niet dat hij het erg vond, het was even wennen om het huis van een fan binnen te gaan ivp te ontwijken.

toen de dag eenmaal voor bij was ging ik naar huis om alles klaar te maken voor als Yuya er was. Ik ruimde alles nog even op en liep naar de keuken om noedels te maken. uit de koelkast pakte ik allerlei groente en begon mn noedels te koken en maakte er een maaltijd van. na een tijdje was alles klaar had ik gegeten en aangewassen het stond nog wel in het droog rek omdat ik niet zo hield van afdrogen. Ik liep naar mn kamer om me om te kleden en bekeek nog even alle posters van Mizu ik had overigens alleen in mn kamer echt spullen van hem liggen en posters van hem hangen in de woonkamer had ik wel zijn collectie cd's staan maar dat was het Mizu was verder alleen voor mij dus hield ik de rest in mn kamer ik zou het overigens wel weg moeten halen als we gingen trouwen enzo maar dat was een latere zorg ik maakte de piano nog even klaar en ging al wat spelen terwijl ik nog wachten op Suzuki

uiteindelijk kwam hij een half uurtje later aan dn geplant, gewoon omdat hij iet alles kon verplaatsen. uiteindelijk was hij ook net nog op tv geweest en moest hij over een uurtje weer terug. even ging hij met zijn hand door zijn haar heen, om zijn 'Mitsuoka haarstijl' te veranderen naar iets 'poofish'. hij had dan ook geen tijd om al zijn gel er uit te wassen. zijn kleren had hij dan wel verandert, van een lange jas met enkele details en een shirt zonder mouwen, en een donker bruine broek met zilveren riem, naar een slordig bloussje dat half over zijn bruine broek heen zat. het enigste dat hij vergeten was om te doen, waren zijn zwarte leren schoenen. hij schraapte zijn keel nog even voordat hij op de bel drukte

na een paar keer op de klok gekeken te hebben en naar Mitsuoka Yuya op tv had gekeken was Yuya als nog te laat. ik hoorde wat voor de deur maar dacht dat het de wind was. toen er werd aangebeld. Ik stond op en liep naar de deur en ja daar was Yuya de laat komer"zal ik je nu wel binnen laten je bent we een half uur te laat!" zij ik een beetje op een botte toon miss was het wat gemeen maar ja jammer voor hem dan. Ik zuchtte even diep en ging aan de kant zodat hij naar binnen kon en sloot de deur achter hem "het is dat we samen een project moeten maken anders had je mooi buiten mogen blijven staan" waarna ik door liep naar de kamer en papier pakte en bij de piano legde voor aantekeningen enzo

even keek hij haar wat schuldig aan. Ze moest eens weten, als het niet aan zijn dubbel leven lag, was hij hier al een half uur eerder dan afgesproken. "s-sorry," verontschuldigde hij zich wat ongemakkelijk. uiteindelijk lied ze hem toch binnen door aan de kant te gaan. even wierp hij een snelle blik door de gang voordat hij over de drempel van de deur liep. "Dank je," zei hij toen zachtjes voordat ze hem meteen al een reden gaf om hem toch binnen te laten. "sorry, mijn ouders hebben een druk bedrijf," loog hij, "ze hadden mijn hulp nodig. ik zal proberen om voortaan op tijd te komen, of iets te laten horen," zei hij waardoor hij haar naar de kamer volgde, "Maar.. daarvoor zal ik wel je nummer nodig hebben."

toen hij het had over het bedrijf van zij ouder en dat hij daar door te laat kwam wist ik niet helemaal of ik hem moest geloven maar ik liet het gaan. waarna hij om mijn nummer vroeg moest ik echt diep na denken of ik die zou geven. "hmm ik weet het niet je gaan me toch niet stalken ofzo he?" ik boog voor zijn gezicht terwijl ik mijn handen in mij zij zetten en keek hem vet serieus aan.

even deed hij een stap naar achter toen e zich naar hem toe boog. "N-natuurlijk niet, daar heb ik het te druk oor," zei hij voordat hij op keek, "m-met het helpen van mijn ouders!" Dhij zweeg even, wachtend op haar reactie. Om een ongemakkelijke stilte te verbreken, nam hij snel zijn telefoon. Even keek hij er stilletjes naar. .. Zijn werk telefoon, die hij gebruikte als hij onder de naam van 'Mitsuoka' door het leven ging. Door het haasten was hij niet alleen ergeten ijn schoenen te verwisselen, marpar ook zijn telefoon. Nu maar hopen, dat ze zijn telefoon niet van tv herkende. "Alsjeblieft?" Vroeg hij haar toen zachtjes

"goed ik geloof je voor nu" ik boog weg en pakket mijn eigen telefoon "goed 06-48323456 wees er voorzichtig mee" ik besteedde niet veel tijd aan zijn telefoon want het interesseerde me toch niet als of iets van hem echt interesseerde? nee denk het niet. Ik liep naar de piano "waar wil je het nummer over schrijven?" het was belangrijk snel te beginnen aangezien ik meestal alleen nummer schrijf over Mitsuoka wist ik niet echt waar het over moest gaan dus ik keek hem een beetje hoop vol aan tenzij het een liedje zou zijn die ik als nog stiekem over Mitsuoka zou kunnen laten gaan. misschien krijg ik het voor elkaar "wat voor zanger ben jij eigenlijk?" vroeg ze meer omdat ze samen aan muziek les deden en zang zij zelf was een gewone pop zangeres maar vor het zelfde geld was hij zoon rare rapper ofzo

stilletjes volgde hij haar naar de piano. "hmm.. misschien iets over.. school.. ofzo?" stelde hij voor om eens een keer een nummer over iets anders te schrijven. toen ze hem vroeg wat voor zanger hij was, deed hij net alsof hij eigenlijk niks van muziek af wist, gewoon om minder op Mitsuoka te lijken. "Wele zanger ben ik?" vroeg hij haar, "zijn er meerdere soorten zangers?"

"uhmm okey let je wel op in de les" ik vroeg me echt even af of hij niet constant lag te slapen in de les ofzo "ben een je een pop zanger rapper iets in die richting bedoelde ik eigenlijk en anders zou je je boek nog is door moeten lezen." ik dacht nog even na over zijn idee om het liedje over school te doen "naja wat voor onderwerp over school?"